Εν μέσω εκλογών θα αφήσουμε στην άκρη τα ποτάμια,τους δημάρχους και τους 5.000.000 υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και θα ασχοληθούμε με άλλο ένα ζήτημα που καίει τον ελληνικό λαό: τις χοντρές με τα κολάν. Με μεγάλη μου έκπληξη -καλά όχι και τόσο μεγάλη- ανακάλυψα ότι εν έτη 2014 στην Ελλάδα έχουμε όλοι ίσα δικαιώματα πέρα απο τις χοντρές που δεν μπορούν να φοράνε κολάν , να πηγαίνουν παραλία, να τρώνε δημόσια, και κυρίως να υποστηρίζουν οτι τους αρέσει το σώμα τους και να προωθούν οι μουλάρες τόσο ανθυγιεινά πρότυπα σε αθώα κοριτσάκια.
Σας έχω νέα: τα αθώα κοριτσάκια, ήδη έχουν ανθυγιεινά πρότυπα, μιας και ΟΛΟΙ φροντίζουμε να τους υποδείξουμε ποιο σώμα είναι όμορφο . Και το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό, ότι μας νοιάζει να είναι όμορφο και όχι υγειές και λειτουργικό.Αντίθετα με αυτά που προβάλουν τα Μ.Μ.Ε, ενα σώμα μπορεί να έχει τρίχες, και σημάδια, σκούρη ή πολύ ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα , κυτταρίτιδα , ραγάδες, άνισα στήθη, πεταχτό στομάχι, flat κώλο, στραβά πόδια,50 ή 5 παραπάνω κιλά, ανύπαρκτη μέση, μικρό στήθος, πεσμένο στήθος, και πάλι να μπορεί να ταξιδέψει, να χορέψει, να αγαπηθεί, να αγκαλιαστεί , να κάνει παιδιά, να συμμετέχει σε παρέες, σε όργια, σε χορούς ,πανηγύρια και τηλεπαιχνίδια.
Βέβαια ωραία τα λέω εγώ απο δώ σαν αλλος Martin Luther King του blogspot, αλλά εκεί έξω μετράει το όμορφο. Και μετράει απο πολύ μικρή ηλικία. Και αν δεν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία καλό θα ήταν να σηκώσεις τα κομπλεξ σου σαν ναι σταυρός και να τραβήξεις προς τον Γολγοθά σου.Και αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων γιατί πιστέψτε με δεν είναι τόσο μακριά μας ούτε οι ανορεξίες, ούτε τα χαρακώματα , ούτε οι καταθλίψεις.
Και μιας που το έφερε η κουβέντα πρόσφατα πέρασα αρκετές ώρες της ζωής μου διαβάζοντας γράμματα εφήβων (και όχι μόνο) για μία εργασία που είχα πάνω στα πρότυπα ομορφιάς.Δεν θα σας πω τα κλασικά τα "θέλώ να αδυνατίσω", και τα "δεν με θέλει ο Κωστάκης από το Γ1 γιατί είμαι χοντρή" γιατί μετά μπορώ άνετα να σας πώ ότι η γη γυρίζει και να τελειώσουμε το μάθημα για σήμερα.Το ξέρατε όμως φίλτατοι οτι αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο που αρνούνται να βγουν έξω γιατί το σώμα τους είναι διαφορετικό; Που στέλνουν άλλους να τους πάρουν ρούχα γιατί δεν αντέχουν τα βλέμματα των πωλητριών;Αν δεν έχετε πρόβλημα κιλών, απλά φανταστείτε εσάς να μην βγαίνεται έξω μέρα για ψώνια π,χ γιατί τα αυτιά σας είναι πεταχτά ή γιατί έχετε μικρό στήθος, ή γιατί είστε κοντός.Το ακόμα πιο λυπηρό δε για εμένα είναι οτι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που αναρωτιούνται αν αξίζουν την αγάπη μιας που είναι χοντροί. Το νοιώθετε; Διάβασα γράμμα κοριτσιού που αναρωτιόταν αν αυτό που νοιώθουν οι γονείς του γι'αυτό είναι αγάπη ή οίκτο.Μπορείτε να καταλάβετε τι λέω;
Τώρα θα μου πείτε ρε Μαρούλι ώπα για τα κολάν λέγαμε που μας ενόχλουν την αισθητική, που είναι απλά άσχημα .Ναι φίλε αναγνώστη είναι άσχημα αλλά αν σου σκάσει μύτη η δίμετρη κωλάρα ώς τον ουρανό με κολάν για παντελόνι και στρινγκάκι για αξεσουάρ , θα την πάρεις απο πίσω λες και έιναι το μπριτζολάκι και είσαι ο σκύλος. Αυτό εννοείται ότι δεν σου χαλάει την αισθητική έτσι;
Και έστω ότι στην χάλασε την αισθητική, για πόσο καιρό θα μείνει έτσι; 5 δευτερόλεπτα; 10 λεπτά; Μέχρι το βράδυ που θα ρθει ο Μορφέας και θα ξεκουράσει τα ταλαιπωρημένα σου μάτια; Πόσο καιρό θα κάνει η κοπέλα να ξεπεράσει το γεγονός οτι έχει ένα "άσχημο" σώμα που προκάλεσε το ειρωνικό σου βλέμμα; 1 βδομάδα; Έναν χρόνο; Ποτέ; Γιατί κυρίες και κύριοι οι χοντρές έχουν μια έβδομη αίσθηση, και καταλαβαίνουν πότε κάποιος τις κοροιδεύει.Είναι ένα ταλέντο που θα έλεγα οτι δεν αποκτάται εκ γεννετής αλλα καλλιεργείται μαζί με άλλες δεξιότητες στο σχολείο.Και αν αναρωτιέστε πως νοιώθει η χοντρή με το κολάν αλλά δεν μπορείται να έρθετε στη θέση της γιατί εχετε ένα σώμα "φυσιολογικό", σας έχω τη λύση. Από δω η φωτογράφος Haley Morris-Cafiero
η οποία φωτογραφίζει ανθρώπους που την κοιτάνε όλο νόημα. Πλούσιο φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.
Όπως και να χει αγαπημένοι αναγνώστες το κείμενο αυτό γράφτηκε από μια χοντρή που θέλει να υπερασπιστεί το δικαίωμα της να φοράει κολάν, ζαντίερες, σορτσάκια, και διχτυωτό ολόσωμο κορμάκι άμα γουστάρει ρε αδερφέ.Έτσι λοιπόν αφού ο Τάκης, ο Μπάμπης, και η Ελένη έχουν δικαίωμα να κανονίζουν την δική μου αισθητική, έτσι και εγώ αποφάσισα οτι τα αγόρια με κοιλιακούς δεν πρέπει να φοράνε μυτερά παπούτσια, και οι κοπέλες με μαύρα μαλλιά ανοιχτόχρωμα ρούχα.Ε δεν μπορώ άλλο ρε φίλε να βλέπω τέτοια πράγματα στους δρόμους και να μου χαλάει εμένα το τσι.
Άκουγομαι παράλογη; Και συ.
Γενικά μιλώντας αγαπητοί αναγνώστες εγώ την αισθητική σας την έγραφα απο μικρή στα αρχίδια του διαχειριστή που του χρωστάω και κοινόχρηστα, μιας που έβαλα μια φορά πριν από χρόνια κολάν , με είδα στον καθρέπτη, και δημοκρατικά αποφάσισα ότι μου πάει.Αυτό το κείμενο το γράφω για κείνες εκεί έξω που μπορεί να κυκλοφορούν με κελεμπίες για να μην χαλάσουν την αισθητική μερικών μερικών.Με λίγα λόγιαθέλω να πώ, ότι τη γνώμη σας μπορείτε άνετα να τη γράφετε στο ημερολόγιο σας ή να την λέτε στον κολλητό σας. Σε άγνωστες στο ιντερνετ ή στο δρόμο για παράδειγμα, ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ. Εσύ θα την ξεχάσεις, αυτή όχι.
*Δραματική μουσική*
Ήμουν δεν ήμουν 15 και αφου είχα αποχωριστεί τα αγαπημένα μου Μικυ Μάους, και Αλμανάκο, για την Σούπερ Κατερίνα, και προχώρησα στο κεφαλόσκαλο της εφηβείας μου με το Cosmopolitan. Κάπου εκεί διάβασα ότι άμα δεν έχεις σφιχτά μπράτσα αποχαιρετάς κουνώντας λευκό μαντήλι τα αμάνικα γιατί φαίνονται τα άσχημα χέρια σου.Έτσι εγώ για δύο καλοκαίρια της ζωής μου φορούσα μακρυμάνικα καφτάνια για να μην ενοχλήσω τον κόσμο με τα άσχημα μου χέρια.
*Ακόμα πιο δραματική μουσική*
Φορούσα για ΔΥΟ γαμημένα ολόκληρα καλοκαίρια, μακρυμάνικα καφτάνια, ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ, που οι τουρίστες κάνουν μακροβούτια στα συντριβάνια επειδή τα πλαδαρά μπράτσα ενοχλούν μια συντάκτρια του Cosmopolitan που το πιο πιθανό είναι οτι ποτέ στην ζωή της δε θα δει τα δικά μου αγύμναστα μπράτσα.
Και έτσι για να αλαφρύνω το βαρύ και ασήκωτο κλίμα, ιδού μια ακόμα πιο βαριά και ασήκωτη φωτογραφία του Μαρουλιού που όχι μόνο έχει βγει έξω αν και είναι έτσι που ναι, αλλά φοράει και καλσόν 20D το αρχίδι!!!
Τσίαρς
Ενα μεγάλο thank you, στην Μ. που πασπάλησε με δραματική ένταση το κείμενο.
Σας έχω νέα: τα αθώα κοριτσάκια, ήδη έχουν ανθυγιεινά πρότυπα, μιας και ΟΛΟΙ φροντίζουμε να τους υποδείξουμε ποιο σώμα είναι όμορφο . Και το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό, ότι μας νοιάζει να είναι όμορφο και όχι υγειές και λειτουργικό.Αντίθετα με αυτά που προβάλουν τα Μ.Μ.Ε, ενα σώμα μπορεί να έχει τρίχες, και σημάδια, σκούρη ή πολύ ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα , κυτταρίτιδα , ραγάδες, άνισα στήθη, πεταχτό στομάχι, flat κώλο, στραβά πόδια,50 ή 5 παραπάνω κιλά, ανύπαρκτη μέση, μικρό στήθος, πεσμένο στήθος, και πάλι να μπορεί να ταξιδέψει, να χορέψει, να αγαπηθεί, να αγκαλιαστεί , να κάνει παιδιά, να συμμετέχει σε παρέες, σε όργια, σε χορούς ,πανηγύρια και τηλεπαιχνίδια.
Βέβαια ωραία τα λέω εγώ απο δώ σαν αλλος Martin Luther King του blogspot, αλλά εκεί έξω μετράει το όμορφο. Και μετράει απο πολύ μικρή ηλικία. Και αν δεν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία καλό θα ήταν να σηκώσεις τα κομπλεξ σου σαν ναι σταυρός και να τραβήξεις προς τον Γολγοθά σου.Και αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων γιατί πιστέψτε με δεν είναι τόσο μακριά μας ούτε οι ανορεξίες, ούτε τα χαρακώματα , ούτε οι καταθλίψεις.
Και μιας που το έφερε η κουβέντα πρόσφατα πέρασα αρκετές ώρες της ζωής μου διαβάζοντας γράμματα εφήβων (και όχι μόνο) για μία εργασία που είχα πάνω στα πρότυπα ομορφιάς.Δεν θα σας πω τα κλασικά τα "θέλώ να αδυνατίσω", και τα "δεν με θέλει ο Κωστάκης από το Γ1 γιατί είμαι χοντρή" γιατί μετά μπορώ άνετα να σας πώ ότι η γη γυρίζει και να τελειώσουμε το μάθημα για σήμερα.Το ξέρατε όμως φίλτατοι οτι αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο που αρνούνται να βγουν έξω γιατί το σώμα τους είναι διαφορετικό; Που στέλνουν άλλους να τους πάρουν ρούχα γιατί δεν αντέχουν τα βλέμματα των πωλητριών;Αν δεν έχετε πρόβλημα κιλών, απλά φανταστείτε εσάς να μην βγαίνεται έξω μέρα για ψώνια π,χ γιατί τα αυτιά σας είναι πεταχτά ή γιατί έχετε μικρό στήθος, ή γιατί είστε κοντός.Το ακόμα πιο λυπηρό δε για εμένα είναι οτι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που αναρωτιούνται αν αξίζουν την αγάπη μιας που είναι χοντροί. Το νοιώθετε; Διάβασα γράμμα κοριτσιού που αναρωτιόταν αν αυτό που νοιώθουν οι γονείς του γι'αυτό είναι αγάπη ή οίκτο.Μπορείτε να καταλάβετε τι λέω;
Τώρα θα μου πείτε ρε Μαρούλι ώπα για τα κολάν λέγαμε που μας ενόχλουν την αισθητική, που είναι απλά άσχημα .Ναι φίλε αναγνώστη είναι άσχημα αλλά αν σου σκάσει μύτη η δίμετρη κωλάρα ώς τον ουρανό με κολάν για παντελόνι και στρινγκάκι για αξεσουάρ , θα την πάρεις απο πίσω λες και έιναι το μπριτζολάκι και είσαι ο σκύλος. Αυτό εννοείται ότι δεν σου χαλάει την αισθητική έτσι;
Και έστω ότι στην χάλασε την αισθητική, για πόσο καιρό θα μείνει έτσι; 5 δευτερόλεπτα; 10 λεπτά; Μέχρι το βράδυ που θα ρθει ο Μορφέας και θα ξεκουράσει τα ταλαιπωρημένα σου μάτια; Πόσο καιρό θα κάνει η κοπέλα να ξεπεράσει το γεγονός οτι έχει ένα "άσχημο" σώμα που προκάλεσε το ειρωνικό σου βλέμμα; 1 βδομάδα; Έναν χρόνο; Ποτέ; Γιατί κυρίες και κύριοι οι χοντρές έχουν μια έβδομη αίσθηση, και καταλαβαίνουν πότε κάποιος τις κοροιδεύει.Είναι ένα ταλέντο που θα έλεγα οτι δεν αποκτάται εκ γεννετής αλλα καλλιεργείται μαζί με άλλες δεξιότητες στο σχολείο.Και αν αναρωτιέστε πως νοιώθει η χοντρή με το κολάν αλλά δεν μπορείται να έρθετε στη θέση της γιατί εχετε ένα σώμα "φυσιολογικό", σας έχω τη λύση. Από δω η φωτογράφος Haley Morris-Cafiero
η οποία φωτογραφίζει ανθρώπους που την κοιτάνε όλο νόημα. Πλούσιο φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.
Όπως και να χει αγαπημένοι αναγνώστες το κείμενο αυτό γράφτηκε από μια χοντρή που θέλει να υπερασπιστεί το δικαίωμα της να φοράει κολάν, ζαντίερες, σορτσάκια, και διχτυωτό ολόσωμο κορμάκι άμα γουστάρει ρε αδερφέ.Έτσι λοιπόν αφού ο Τάκης, ο Μπάμπης, και η Ελένη έχουν δικαίωμα να κανονίζουν την δική μου αισθητική, έτσι και εγώ αποφάσισα οτι τα αγόρια με κοιλιακούς δεν πρέπει να φοράνε μυτερά παπούτσια, και οι κοπέλες με μαύρα μαλλιά ανοιχτόχρωμα ρούχα.Ε δεν μπορώ άλλο ρε φίλε να βλέπω τέτοια πράγματα στους δρόμους και να μου χαλάει εμένα το τσι.
Άκουγομαι παράλογη; Και συ.
Γενικά μιλώντας αγαπητοί αναγνώστες εγώ την αισθητική σας την έγραφα απο μικρή στα αρχίδια του διαχειριστή που του χρωστάω και κοινόχρηστα, μιας που έβαλα μια φορά πριν από χρόνια κολάν , με είδα στον καθρέπτη, και δημοκρατικά αποφάσισα ότι μου πάει.Αυτό το κείμενο το γράφω για κείνες εκεί έξω που μπορεί να κυκλοφορούν με κελεμπίες για να μην χαλάσουν την αισθητική μερικών μερικών.Με λίγα λόγιαθέλω να πώ, ότι τη γνώμη σας μπορείτε άνετα να τη γράφετε στο ημερολόγιο σας ή να την λέτε στον κολλητό σας. Σε άγνωστες στο ιντερνετ ή στο δρόμο για παράδειγμα, ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ. Εσύ θα την ξεχάσεις, αυτή όχι.
*Δραματική μουσική*
Ήμουν δεν ήμουν 15 και αφου είχα αποχωριστεί τα αγαπημένα μου Μικυ Μάους, και Αλμανάκο, για την Σούπερ Κατερίνα, και προχώρησα στο κεφαλόσκαλο της εφηβείας μου με το Cosmopolitan. Κάπου εκεί διάβασα ότι άμα δεν έχεις σφιχτά μπράτσα αποχαιρετάς κουνώντας λευκό μαντήλι τα αμάνικα γιατί φαίνονται τα άσχημα χέρια σου.Έτσι εγώ για δύο καλοκαίρια της ζωής μου φορούσα μακρυμάνικα καφτάνια για να μην ενοχλήσω τον κόσμο με τα άσχημα μου χέρια.
*Ακόμα πιο δραματική μουσική*
Φορούσα για ΔΥΟ γαμημένα ολόκληρα καλοκαίρια, μακρυμάνικα καφτάνια, ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ, που οι τουρίστες κάνουν μακροβούτια στα συντριβάνια επειδή τα πλαδαρά μπράτσα ενοχλούν μια συντάκτρια του Cosmopolitan που το πιο πιθανό είναι οτι ποτέ στην ζωή της δε θα δει τα δικά μου αγύμναστα μπράτσα.
Και έτσι για να αλαφρύνω το βαρύ και ασήκωτο κλίμα, ιδού μια ακόμα πιο βαριά και ασήκωτη φωτογραφία του Μαρουλιού που όχι μόνο έχει βγει έξω αν και είναι έτσι που ναι, αλλά φοράει και καλσόν 20D το αρχίδι!!!
Τσίαρς
Ενα μεγάλο thank you, στην Μ. που πασπάλησε με δραματική ένταση το κείμενο.